We werden redelijk laat wakker na het feestmaal en de vrij stromende wijn de avond ervoor. Nadat we onszelf en onze spullen hadden verzameld, gingen we naar de kleine eetkamer van onze gastgezin voor het ontbijt.
Verfrissend was wat van haar werd verwacht hetzelfde als dat van Lara Stone verwacht werd: een mooie foto maken.
We waren op weg naar het Rila-gebergte, waar we het Rila-klooster bezochten, waar we genoten van roerei, toast, mekitsi, lokale jam en pepermuntthee.
Samen met andere toeristen liepen we over het terrein
Toch leek het er vreemd genoeg niet druk te zijn. Ik weet niet zeker of het aan de enorme omvang van de plaats lag, of dat de massa zich in één gebied verzamelde en zich niet ver van de hoofdkerk begaf, maar ik voelde me niet overweldigd door toeristen in het klooster.
Hoofd over Lions Bridge en maakte onze weg naar de Sofia Synagoge, vervolgens beschut in de Centrale Markthal totdat de terugkerende (maar kortstondige) regen halverwege de middag verstreek.
We voelden ons verfrist na een espresso en liepen een korte afstand naar de kleine maar gastvrije Banya Bashi-moskee, waarna we afdaalden in het oude Serdica-complex.
We waren uitgeput na een lange reisdag, dus gingen we terug naar het hotel en stortten neer.
Ik had lage verwachtingen van Sofia als stad, maar na de wandeltocht hield ik absoluut van de plaats. Dit was een gemakkelijke stad om te navigeren, en het was een prachtige stad - ondanks de lelijke, stevige en solide door de communisten gebouwde omgeving. Sofia heeft een zeer gemiddelde gevel als je de stad binnenkomt, maar zodra je jezelf verliest in de oude binnenstad, verandert alles.
Kleding kan je humeur en zelfvertrouwen veranderen. Mode beweegt zo snel dat je, tenzij je een sterk standpunt hebt, je integriteit kunt verliezen. Ik hou ervan om echt te zijn. Ik houd er niet van dat dingen in scène gezet of kieskeurig zijn. Ik denk dat ik gek zou worden als ik geen plek had om naartoe te ontsnappen. Je moet trouw blijven aan je erfgoed, daar gaat je merk over.
